Rozważania pochodzą z książki "Z Jezusem Szczęśliwi codziennie", autorstwa s. Anny Kawa, urszulanki Unii Rzymskiej i ks. Józefa Stali, kapłana diecezji tarnowskiej. Rozważania można zaprenumerować w formie maila. Książka została wydana przez Dom Wydawniczy RafaelW kolejny dzień oktawy Bożego Narodzenia, wpatrzeni w Tajemnicę Bożego Narodzenia, stajemy przy ołtarzu Eucharystii. Ewangelia ukazuje nam scenę ofiarowania Jezusa w świątyni. Jezus od początku uczy nas życia według prawa. On przyszedł nie po to, by znieść prawo, ale by je wypełnić. Jak my wypełniamy prawo, przede wszystkim prawo Miłości? Za brak miłości Boga i bliźniego przepraszajmy Boga
. 2. Myśli św. Jana VianneyaDobry mój Ojcze, któryś jest w niebie, ofiaruję Ci teraz Twego Syna tak, jak Go zdjęto z krzyża i złożono w ramiona Najświętszej Panny, a którego Ona Tobie ofiarowała w ofierze za nas (Myśli, s. 257)
3. Nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II"Psalm rozpoczyna radosne wezwanie do chwalenia Boga - Wezwanie otwierające natychmiast perspektywę uniwersalną: "śpiewaj Panu, ziemio cała" (w. 1). Wierni mają "głosić chwałę" Boga "wśród wszystkich narodów" oraz zwrócić się do "wszystkich ludów", aby "rozgłaszać Jego cuda" (w. 3). Co więcej, psalmista zwraca się do "rodzin narodów" (w. 7) i zachęca je, by głosiły chwałę Pana. Na koniec prosi wiernych, by rozpowiadali "wśród ludów, że Pan jest królem" (w. 10), i dodaje, że Pan "sądzi ludy" (w. 10) i "narody" (w. 13). Bardzo wymowne jest to uniwersalne otwarcie się niewielkiego narodu, znajdującego się pod presją wielkich imperiów. Ten naród wie, że Jego Pan jest Bogiem wszechświata i że "wszyscy bogowie pogan są ułudą" (w. 5). Psalm składa się z dwu zasadniczych obrazów. Pierwsza cześć (por. ww. 1-9) opisuje uroczyste objawienie się Pana "w Jego przybytku" (w. 6), to znaczy w świątyni syjońskiej. Poprzedzają je i towarzyszą mu pieśni i ofiarnicze obrzędy zgromadzenia wiernych. Coraz głośniej rozbrzmiewa chwała Boskiego majestatu: "Śpiewajcie Panu pieśń nową (...). Śpiewajcie (...), sławcie (...), głoście Jego zbawienie. (...) Głoście Jego chwałę (...), rozgłaszajcie cuda jego (...), oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. Oddajcie Panu chwałę (...), przynieście dary (...). Oddajcie pokłon" (ww. 1-3,7-9). W obliczu Pana-Króla, który objawia swą chwałę w dziejach zbawienia, najważniejsza jest zatem pieśń adoracji, chwały i błogosławieństwa. Taka postawa powinna być również widoczna w naszej codziennej liturgii oraz w naszej codziennej modlitwie" (Psalm 96 - Śpiewajcie Panu pieśń nową, Audiencja generalna 18 września 2002, LO 12 [2002], s. 32-33).
