Rozważania adwentowe
.Tydzień I.
1-
2-
3-
4-
5-
6
.II.
1-
2-
3-
4-
5-
6
.III.
1-
2-
3-
4-
5
.Grudzień.
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
29-
30-
31
.Styczeń.
2-
3-
4-
5-
6-
7-
8-
9-
10-
11-
12
Rozważania pochodzą z książki "Z Jezusem Szczęśliwi codziennie", autorstwa s. Anny Kawa, urszulanki Unii Rzymskiej i ks. Józefa Stali, kapłana diecezji tarnowskiej. Rozważania można zaprenumerować w formie maila. Książka została wydana przez Dom Wydawniczy Rafael
17 grudnia
Historia królewskiej rodziny Jezusa
1. Wprowadzenie
Rozpoczynamy okres bezpośredniego przygotowania na Boże Narodzenie. Czytany rodowód Jezusa ma nam uzmysłowić, że Chrystus jest prawdziwie Synem Człowieczym zakorzenionym w naturze ludzkiej ze wszystkimi jej właściwościami, oprócz grzechu. Zgłębianie tajemnicy Boga możliwe jest dla tych, których serce jest czyste. Żałujmy szczerze za winy popełnione.
2. Myśli św. Jana Vianneya
Jezus Chrystus jest dla nas wszystkim (Myśli, s. 53)
3. Nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II
"Ewangelie bowiem nie chcą uchodzić za wyczerpującą biografię Jezusa, odpowiadającą normom współczesnych nauk historycznych. Mimo to wyłaniające się z nich oblicze Nazarejczyka ma solidny fundament historyczny, ponieważ tworząc go Ewangeliści starali się gromadzić wiarygodne świadectwa (por. Łk 1,3) i opierać się na dokumentach, które poddane zostały wnikliwemu rozeznaniu Kościoła. Właśnie z tych najwcześniejszych świadectw zaczerpnęli i pod wpływem oświecającego działania Ducha Świętego pojęli po ludzku zaskakującą prawdę o dziewiczych narodzinach Jezusa z Maryi, małżonki Józefa. Od tych, którzy znali Go w okresie około trzydziestu lat, jakie spędził w Nazarecie (por. Łk 3,23), uzyskali wiadomości o życiu tego "syna cieśli" (Mt 13,55), który sam stał się <> i którego powiązania rodzinne były wszystkim wiadome (por. Mk 6,3). Zdobyli świadectwa o Jego religijności, która kazał Mu udawać się wraz z krewnymi z doroczną pielgrzymką do świątyni jerozolimskiej (por. Łk 2,41), a przede wszystkim skłaniała do częstego odwiedzania synagogi w rodzinnym mieście (por. Łk 4,16). Wiadomości stają się później bogatsze - choć nadal nie składają się na systematyczną i szczegółową relację - gdy przechodzimy do okresu działalności publicznej, rozpoczynającej się w momencie, kiedy młody Galilejczyk przyjmuje w Jordanie chrzest od Jana Chrzciciela, a umocniony świadectwem z wysoka i świadomością, że jest "synem umiłowanym" (Łk 3,22), zaczyna przepowiadać nadejście Królestwa Bożego, nauczając o jego zasadach i jego mocy słowami oraz poprzez znaki łaski i miłosierdzia. Ewangelie zatem ukazują Go nam, jak przemierza miasta i wioski, prowadząc z sobą dwunastu Apostołów, których sam wybrał (por. Mk 3,13-19), oraz grupę kobiet, które im usługują (por. Łk 8,2-3), i przyciągając tłumy, które Go szukają i idą za Nim, chorych, którzy pragną zaznać Jego uzdrawiającej mocy, i rozmówców, którzy z różnym pożytkiem słuchają Jego słów. Ewangeliczna relacja skupia się potem na opisie narastającego napięcia, jakie wytwarza się między Jezusem a głównymi ugrupowaniami religijnymi, Jego epoki, aż po ostateczny konflikt, którego dramatyczny epilog dokonuje się na Golgocie. Jest to godzina ciemności, po której wschodzi nowa, promienna jutrzenka nieprzemijającego dnia. Końcowe rozdziały Ewangelii ukazują zatem Nazarejczyka, jako zwycięzcę śmierci, opisują Jego pusty grób i idą za Nim szlakiem kolejnych objawień, w których uczniowie, najpierw pełni wątpliwości i zdumienia, a potem niewymownej radości, spotykają Go żywego i jaśniejącego chwałą, otrzymują od Niego Ducha Świętego (por. J 20,22) oraz nakaz głoszenia Ewangelii "wszystkim narodom" (por. Mt 28,19)" (NMI 18).
Zaprenumeruj rozważania na maila
Dom Wydawniczy Rafael
© s. Anna Kawa, ks. Józef Stala, Rafel, Marcin Niewalda 2003