Harry Potter

Ostatnia modyfikacja tematu:
Dział "Ciekawostki"
Encyklopedia OKIEM - strona główna

Dwie historie Harry'ego

POZYTYWNA: Harry Potter - syn wspaniałych rodziców, pomimo bycia niechcianym przybłędą zachowuje wrażliwość i cudowną wyobraźnię. Dzięki pogodzie ducha zyskuje przyjaciół a los stawia go do walki z wielkim złem. Walkę tą nieraz wygrywa korzystają z pomocy przyjciół.
NEGATYWNA: Jego rodzice zostali zamordowani. Matka była czarownicą. Harry żyje więc w świecie dorosłych określanych jako "łajzy". Gdy odkrywa że ma wielką moc zaczyna używać białej magii. Uczy się relatywizmu i ostatecznie przekonuje się, że świat ludzi przeciętnych jest obrzydliwy. Najgorzej taktowane są osoby uprzedzone do okultystycznych obyczajów. Rolę idoli spełniają natomiast prawdziwe postacie takie jak Nicolas Flamel - XIV alhemik i okultysta. Harry religię traktuje jako zwyczaj gwiazdkowo-wakacyjny za prawdziwe przeżycia uznając rytuały i magiczne inicjacje. Nauka polega na zgłębianiu okropieństw, tortur (np. pająka - IV tom). Sukcesy odnoszone są nie zawsze czysto moralnymi środkami. Język bohaterów naznaczony jest często złością, nienawiścią, zazdrością i pragnieniem zemsty. Zdobyte umiejętności wykorzystują do zamieniania ludzi w zwierzęta, rzucania uroków, zadawania śmierci.

Przekaz tarturystyczny
Harry Potter zawiera przekaz wychowawczy otoczony atrakcyjną otoczką świata magii. Jednak przekaz wychowawczy nie jest głównym elementem dzieła. Można podejrzewać że jest wręcz dorobiony celowo aby nie można było użyć argumentu że dzieło nie jest wychowawcze. Jednak ów przekaz wychowawczy jest tutaj bardzo mizerny, wręcz banalny. W ten sposób Harry Potter staje się typowym przykładem tarturyzmu

Okultyzm w HP. Czy to ważne że dobro zwycięża?
Okultyzm wyróżnia brak wyraźnego wyróżniania dobra nad złem. Energia świata HP bierze się z walki dobra ze złem jako sił równoważnych. W głębi wręcz będącach tym samym. To spojrzenie całkowicie okultystyczne, a dokładnie monistyczne. Drastyczne czary, czy efektowne mroczne sceny w książce to ubarwianie lektury. To może wywołać problemy jedynie u niektórych. Dużo bardziej niebezpieczna jest wizja świata. Chrześcijanin wierzy że nasza natura jest dobra i samowystarczalna. Grzech jest brudem na czystej naturze i można go wymyć. Media dla podniesienia atrakcyjności pokazują konfrontację, walkę dwóch natur. Wtedy programy, filmy, książki są ciekawe. Dobre filmy pokazują jednak nie tylko zwycięstwo dobra ale że w naturze świata dobro jest silniejsze. Czy dobro jest samowystarczalne. HP czerpie z obu "sił". Ma znamie złego na czole, matka była czarownicą, on sam, choć motywem działania jest dobro, wie że energia bierze się ze styku dobra i zła. Czerpie z obu sił i cel nie jest tutaj istotny. Ważne że uznaje jednorodność i równowartość obu. Harry jest zależny od Voldemorta. Blizna jest jednocześnie "błogosławieństwem i przekleństwem". To świadczy o okultystyczności książki, postaci i przedstawianego tam świata.
Rowling myśli że wystarczy zwycięstwo dobra aby dobro wyróżnić. Jednak to wizja świata jest tym co jest najsilniej przekazywane poprzez książkę. A wizja świata nie stawia zła na pozycji braku dobra, lecz jako siły równoległej do dobra. To ogromne zagrożenie duchowe, charakterystyczne dla współczesnych bardzo popularnych zjawisk New Age.

Czarodziej czy Czarownik
W języku polskim słowa te są zbliżone lecz w języku oryginału ich działanie to "wizardry" i "witchkraft". Witchkraft - to poważna magia - (wiedza ludzi mądrych) jest domeną WICCA - występującego obecnie kultu czczącego boginię płodności i "rogatego boga". Wizardry kojarzy się raczej z baśniowością i iluzjonerstwem. Słowa "czarnoksiężnik" i "czarownik" mają więc bardzo negatywne zabarwienia. Stanowi to przeciwieństwo do baśniowego "Czarodzieja". Czary uprawiane przez HP w szkole magii są niewątpliwie technikami stosowanymi obecnie w kultach WICCA i przez współczesnych okultystycznych czarowników. Słowo "witchkraft" jest użyte w nazwie szkoły w Hogwarcie

Wypędzanie demona mocą demona
W książce często występują zaklęcia w których do wypędzania złego np. obrzydliwych dementorów. Czytelnicy uczą się że do pokonania złego potrzebna jest jedynie własna moc która może być również mocą uzyskaną od złego. Jest to zjawisko również promieniujące na życie codzienne. Ważna jest bowiem zasada że do pokonania złego nie można używać jego mocy. Po drugie to nie siła człowieka pozwala mu skutecznie walczyć ze złem. Człowiek w chrześcijaństwie może wykorzystać, lub nie, łaskę Boga, ale jego zasługi nie mają znaczenia na skuteczność sakramentów w myśl zasady "ex opere operantis"

Demony obecne na codzień
Obok załamań nerwowych, uzależnień i chorób realne są w dzisiejszym świecie opętania demoniczne. Jednym z największych zagrożeń jest fałszywa ich interpretacja. Zdarzają się one w sektach, u słuchaczy muzyki satanistycznej, zaangażowanych zwolenników różnych nurtów New Age. Bagatelizowanie sprawy sprzyja ich działaniu. Niebezpieczeństwo dla dorosłych w HP polega również na tym że nabywa się przekonania o tym że realne zagrożenia demoniczne to jedynie bajki i świat fantasy.

Kierunek: satanizm
Nieustanne obcowanie czytelnika z rzeczywistością demoniczną oswaja z taką sytuacją. Przekraczanie granicy w kierunku satanizmu jest charakterystyczne dla wszystkich początkujących satanistów. Nie oznacza to absolutnie że każdy czytelnik to początkujący satanista, ale właśnie spośród ludzi oswojonych z tą rzeczywistością biorą się zainteresowani różnymi formami dmonicznych sekt.

Profanacja chrześcijaństwa
W książce obecne są liczne podobieństwa do chrześcijaństwa, jak na przykład życie Harryego dzięki ofierze jego matki. Zwraca jednak uwagę fakt że była to czarownica. Podobieństwa do chrześcijaństwa są również nieodłącznym elementem satanizmu. Czarna msza ma z założenia naśladować Mszę świętą, jednak celowo zamienia się wszystko co boskie czymś haniebnym, brudnym, obrzydliwym. Matka - kulturowe uosobienie miłości, oddaje życie za dziecko (jak Jezus za ludzi) lecz sama jest czarownicą, osobą kultywującą coś co w chrześcijaństwie śmiertelnym grzechem bałwochwalstwa. Podobny wydźwięk ma zaklęcie Cruciatus nawiązujące do ukrzyżowania. Picie przez Valdemortha krwi w calu uzyskania życia jest dokładnym odwróceniem i wręcz profanacją eucharystcznego picia krwi Jezusa. Uznawanie za największe święto Halloween (święto zmarłych) jest również odwróceniem przyznawania prymatu świętu życia i zmartwychwstania jakim jest Wielkanoc.

Zwodnicza wieloznaczność - promocja nieufności
Jednym z podstawowych błędów życia jest wprowadzanie wieloznaczności do moralności. Każdy czytelnik potwierdzi że w HP odkrywa się kolejne strony postaci, które przestają być jednoznaczne i jasne. Czytelnik uczy się nieufności. I przekraczają ona granice konieczne w życiu. Szlachetna nieufność wobec idei zamienia się w niebezpieczną kiedy każde pojęcie będziemy traktować z nieufnością. Dogmatów, prawd wiary, zasad moralnych nie można traktować relatywnie. Czyny nie są jednoznaczne chociaż zasady są niezmienne. Dobro nie jest związane ze złem. W HP jest dokładnie inaczej. Harry jet związany z Valdemorthem i na odwrót. Istnieją złe czary ale można ich używać do czynieni dobra (biała magia). Niejednoznaczność nie jet tu tylko psychologią. Diabeł działa właśnie poprzez wskazanie stron pozytywnych zła. Mroczny Harry
Autorka J.K.Rowling - była sekretarka Amnesty International, po premierze I tomu tak opisywał dalsze tomy Harrego Pottera: "Niczego nie chcę teraz zdradzać, lecz mogę powiedzieć, że książki będą stawały się coraz mroczniejsze..."

Postać nierealna
Harry Potter gdy przybywa do Howartu jest dzieckiem 12-letnim. Jednak stan rozwinięcia jego osobowości wskazuje na 14-latka, a czasem nawet na starszego chłopca.

Stanowe Biuro Edukacji
"Książki mają poważny ton śmierci, nienawiści, braku respektu i wpajanie zła"

Potter na indeksie
Angielska chrześcijańska szkoła St. Mary's Island Church w Chatham usunęła Harrego Pottera ze swego indeksu.

Pranie mózgu
Szwajcarski teolog ks. Niklaus Pfluger stwierdził, że nie ma najmniejszej wątpliwości, że mamy tutaj do czynienia z prawdziwym "praniem mózgu", narzędziem indoktrynacji ideologii New Age`u. (za: "Powrót do zaczarowanego świata" ks. Waldemar Kulbat)

Strona 666
Na tej stronie w IV tomie przygód Harrego znajduje się opisane przeklństwo rzucające śmierć. W kulminacyjnym punkcie książi znajduje się satanistyczny rytuał, w którym zostaje zamordowane dziecko, zostaje złożona krwawa ofiara, jest dokonywana profanacja zmarłych i cmentarzy, są miotane bluźnierstwa.(za: "Powrót do zaczarowanego świata" ks. Waldemar Kulbat)

Mugol - słowo obraźliwe
Pomimo zarzekania się polskich wydawców o neutralnym znaczeniu słowa mugol - prawnicy pani Rowling wygrali proces o plagiat wykazując że użyła ona słowo z mowy slangowej oznaczające "tuman, frajer, prostak" (M. Walusiak, Wywiad z nie-mugolem, Empik TV, 26.I.2001)

Rowling o Jezusie
Częścią kampanii reklamowej były rzekome słowa autorki opublikowane w periodyku "The Onion" "Książki te pomagają dzieciom zrozumieć, że słaby, idiotyczny Syn Boży jest żywym dowcipem, który będzie skompromitowany, gdy nadejdzie deszcz ognia". Tekst długo nie był dementowany, a autorka nie zażądała wycofania go z publikacji. (w "Aargauer Zeitung" z 19 X 2000 za: "Powrót do zaczarowanego świata" ks. Waldemar Kulbat)

Co z tradycją ?
Należy pamiętać, że istnieje cały świat tradycji w którym latanie na miotłach i rzucanie uroków jest przymiotem złych czarownic. Dziecko poznając wpierw Harrego Pottera może nie będzie chciało nikogo truć czy zabić ale słysząc typową baśnię nie będzie potrafiło dobrze rozeznać i ustosunkować się do postaci.

o. Aleksander Posacki SJ
"Często twierdzi się, że także w innych bajkach czy baśniach światowej klasy (Tolkien, Lewis, Carroll) występuje temat magii czy okultyzmu. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że chodzi o nasilenie, a także dominujący klimat. Jeśli magia służy tematom pedagogiczno-etycznym i jest dyskretnie wkomponowana w artystyczną całość, nie ma mowy o zachłyśnięciu się tematem magicznej woli mocy. Tego nie można powiedzieć o "Harrym Potterze". Tu magia stoi w samym centrum, oddycha się nią i żyje, jest nawet źródłem wartościowania człowieka" (za "'Cuda' Harry-ego Pottera" w: Nasz Dziennik nr 228. 2001r)

Krąg odbiorców
Pierwszy nagroda za książkę "Harry Potter i kamień filozoficzny" została przyznana w 1997 roku w dziedzinie książek dla dzieci w wieku 9-11 lat. Charakteryzuje to najlepiej krąg odbiorców tej książki (choć oczywiście czytają ją i dorośli).

Reakcja dziecka
"Książka o Harrym Potterze jest fajna ponieważ uczy magii. Pokazuje jak można mieć władzę na ludzi używając magii. Chciałbym zrobić kurs czaru Cruciatus żeby zadać ból mojemu nauczycielowi, który dał mi złą notę." - Opinia 10-latka po przeczytaniu książki. (za publikacją Internetową - anglojęzyczną - tłum własne)

Reakcja dziecka II
"Wierzyłem we wszystko co nauczyłem się w niedzielnej szkole. Ale Harry Potter pokazał mi że magia jest czymś co mogę się teraz nauczyć i używać to, i że Biblia jest zrobiona z samych nudnych linijek" (za publikacją Internetową - anglojęzyczną - tłum własne)

Cudowny świat Hogwartu
"'Ropuchy jaskrawokadłubowe' ... są zniekształcone, potwornie blade i śluzowate, z nogami, które wyrastały z wszystkich możliwych i niemożliwych miejsc ciała, podczas gdy głowy były nie do poznania". Uczniowie mają hodować "świeżo wysiadywane ropuchy z jajkami mrówek, wątrobami żab i kawałkiem zaskrońca". (za: Harry Potter)

Kto promuje HP
Główną promocję organizowała Gazeta Wyborcza organizując m.in. konkurs "Zaklnij ładnie a skutecznie". W zlocie ludzi magicznych w lutym 2001 wzięli udział Kasia Kowalska, J. Borysewicz, Urszula, Marek Kotański, Jurek Owsiak Tytus Hołdys (org.), klub Stodoła i oczywiście GW. (Encyklopedia Białych Plam)

Plagiat ?
Nancy Stouffer w latach 80-tych wydała cykl 13 książek. Bohaterem jest Larry Potter który nosi wielkie okulary i ma kręcone ciemne włosy. Występują tam mugole - ludzie opiekujący się dwoma osieroconymi chłopcami, którzy przenoszą się w cudowny sposób do świata magii. Cała fabuła jest podobna i dotyczy to nawet ilustracji. Rowling jednak obroniła w sądzie sprawę dotyczącą plagiatu określenia "mugol" powołując się na używanie tego słowa w mowie gangów. Nancy Stouffer miała trudności ze wznowieniem gdyż wydawcy zarzucają zbytnie podobieństwo do HP. (Encyklopedia Białych Plam)

Hary Potter a baśnie Harry Potter ma ogromną sumę w złocie a nigdy nie robi prezentów gwiazdkowych, nie dzieli się magią, nie opiekuje się osobami magii nie znającymi a więc w książce słabszymi. Inaczej jest w baśniach lub choćby w Hobbicie Tolkiena gdzie czarodzieje zawsze są grupą opiekującąsię. Nawet Faust Gethego to opowieść o tym że miłość jest większa niż magia a pokora silniejsza niż pycha - podczas gdy w HP o tym nie ma mowy. Magia nie jest tu siłą przybawającą z pomocą ale ma funckje egoistycznej zabawy, nie ma to mowy o przemianie serca a są jedynie magiczne sztuczki.(Encyklopedia Białych Plam)

Związki z magią i okultyzmem

Harry Potter poglądy i atrybuty magiczne	Rzeczywista magia wystąpowanie i funkcje
Dumbledor mówi że śmierć jest dla dobrze zorganizowanego umysłu tylko kolejną przygodą	Pogląd filozoficzny występujący w okultyzmie
pogląda o biegunowości, wzajemnym przeciwieństwie i równych siłach dobra i zła, dwóch formach jedej siły, którą poznawszy zyskuje się władze (dzieci są z natury dobre psują je mugole, Voldemorth wybrał złą stronę)	Pogląd taoistyczny, okultystyczny. Główna zasada alchemii. Funkcjonuje w New Age'u
różdżka	w tradycji okulystycznej narzdzie oczyszczenia, wróżenia, skupiania energii, znajdowanie skarbów, wody, wywoływanie duchów zmarłych i duchów złych
kontakt ze zwierzętami (wąż, sowa - posłaniec)	Wąż w okultyzmie symbol płodności, sowa - w średniowieczu demony w kształcie sów były demonami wykonującymi złe zadania, jako "mądrość na posyłki" stanowiły symbol idolatrii
latanie na miotłach jako atrybut poważny	zazwyczaj kojarzone z czarownicami - kimś złym (zaburzenie możliwości rozpoznawania zła w innych bajkach)
rytuał satanistyczny umieszczony w polskim wydaniu na 666 stronie IV tomu	Rytuał jest bardzo podobny do profanacji Eucharystii, w satanizmie jest inwersją aktu zmartwychwstania, upuszczanie krwi i czerpanie mocy z krwi obecne zarówno w kultach szamańskich jak i satanistycznych
Czar zabójstwa Avada Kedavra. Pierwsze cztery tomy dają opis co najmniej pięciu przypadków zabójstwa tym czarem. (istotne jest samo wystąpienie nie tylko kto go dokonuje - jest to zjawisko inicjacyjne w procesie poznawczym dziecka)	Abrakadabra - słowo kabalistyczne oznaczające nieskończoność, stosowane w średniowieznych amuletach, obecnie o znaczeniu zabawowym jest jednak używane we współczesnym okultyzmie
magiczne lustro Erised (po angielsku "desire" - pragnienie napisane wspak) w którym HP widzi zmarłych rodziców	Rowling twierdzi że sama zobaczyła w lustrze swoją zmarłą matkę. Takie zjawisko o ile rzeczywiste i niezwiązane z postawą wiary (jak w przypadku Rowling) jest traktowane jako inicjacja okultystyczna
zaklęcia Imperius (ujarzmienie człowieka), Cruciatus (przekleństwo ciepień), Avada Kedavra (przekleństwo śmierci)	Te rodzaje czarów wystąpują w satanizmie począwszy od Biblii szatana A. La Vey'a

Watykan potwierdza ?
W lutym 2003 obiegła świat wiadomość "Watykan pochwala Harry'ego Pottera". Nagłówki gazet opierały się o wypowiedź o. Petera Fleentwooda (a nie jak błędnie podała Rzeczpospolita kardynał Poupard). Pytanie było skierowane do o. Fleentwooda z okazji konferencji dot. dokumentu w sprawie New Age'u. Dla prasy ważniejsza stała się ta wypowiedź niż cały dokument. Jednak o. Fleentwood nie jest żadnym ekspertem w tej dziedzinie, nie brał nawet dużego udziału w opracowaniu dokumentu. Nie wypowiadał się w imieniu Rady lecz w swoim własnym. Jest więc to kolejny przykład na manipulację. Wypowiedź w Rzeczpospolitej "Kardynał Poupard i jego współpracownicy nie widzą niczego złego w renesansie baśniowej fantastyki" jest manipulacją jeszcze większą, bo k. Popupard jest faktycznie odpowiedzialny za publikację dokumentu i prace nad nim. W dokumencie wyszczególnia się niebezpieczeństwa płynące z różnych przejawów New Age'u, w tym okultyzmu, choć oczywiście zaleca się we wszystkim zdrowy rozsądek.
ks. kard. Joseph Ratzinger, obecny Ojciec Święty Benedykt XVI 7.3.2003 nazwał Harryego Pottera "subtelnym uwiedzeniem", które jednak "oddziałuje niepostrzeżenie, a przez to głęboko i rozkłada chrześcijaństwo w duszy człowieka, zanim mogło ono w ogóle wyrosnąć". To chyba wyjaśnia jaki stosunek ma do tej książki Kościół.

Nasz komentarz
Harry Potter to na pewno książka którą można się zachłysnąć, tym bardziej że media promują ją bardzo przekonywująco. Niewątpliwie nic podobnego jeszcze nie istniało. Świat Herry-ego sugestywnie działa na wyobraźnię i w oczywisty sposób rozwija ją. Zwraca jednak uwagę nieskrępowanie w używaniu zjawisk w realnym świecie uznawanych za okultyzm. Z kolei realny świat jest wykpiwany, w tym takie tradycyjne wartości jak rodzina, kult religijny, pracowitość, zasady. Wątpliwy przekaz jest także w warstwie językowej operującej często negatywnymi uczuciami. Bajka - którą jest Harry Potter - nie spełnia typowej roli jasnego rozróżnienia zła, stosując nie raz zło i nie klasyfikując jednoznacznie dobra. Nie przeciwstawia złu dobra lecz czarnej magii białą magię (zob. magia, wróżby). W tej dziedzinie sprzyja nauce relatywizmu poznawczego. Opis praktyk satanistycznych - jakkolwiek występujący po stronie zła - jest wprowadzeniem zbyt młodgo człowieka (9-12 lat) w świat kultu zła i silnych negatywnych emocji - nazywane jest to w psychologii mianem "inicjacji"

Co robić ?
Nasuwa się więc pytanie czy zabraniać ? Być może najlepszym stosunkiem będzie mądra, psychologiczna zasada "wejść czyjąś furtką a wyjść swoją". Nie uda się odciąć dziecku możliwości kontaktu z tą szeroką już komercją. Dlatego najmądrzej jest być może odsuwać w czasie zapoznanie się z tą książką, a jednocześnie dać dziecku okazję poznania właściwego stosunku do magii, czarodziejstwa, wpływania na innych. Jednak to dopiero początek. Harry Potter nie jest jakąś deminiczną księgą, czy dibelskim artefaktem, zupełnie dobrze można posłużyć się nim do budowania wzjemnej miłości i wiedzy na ciekawe tematy. Poprzez wspólne czytanie, rozmowy, zabawy, pokazać, że nie jest to coś czego należy się bać, ale jedna z form co do których należy wyrobić sobie swoje własne zdanie. Jest to niewątpliwie trudne zadanie ale nie niemożliwe.

Polemika

Tygodnik "The Onion", cytowany tam jako źrodło wypowiedzi autorki, nigdy nie przeprowadził z nikim wywiadu. Jest to pismo stuprocentowo parodystyczne
Nie twierdzimy, że jest to pismo krytyków literackich. Ale jak widać jest to periodyk ze sfery literatury. Nie widzimy przeszkód dla których p. Rowling albo jej menadżer nie mieli by występować w tym piśmie, choćby na reklamówce, albo w artykule sponsorowanym. Tym bardziej, że w wielu kampaniach reklamowych uwzględnia się "zaprogramowane wpadki", albo "przewidziane lapsusy". Dodaje to popularności a od takich tekstów zawsze się można odciąć. Fakt jest faktem, że reklama Harrego Pottera jest przygotowana wyśmienicie - chociażby patrząc na terytorium Polski.

Autorzy cytatów
* o. Aleksander Posacki - jezuita, dr filozofii, studiował m.in. na Uniwersytecie Gregorianum w Rzymie, demonolog, autor wielu księżek, publikacji i rekolekcji związanych z tematami opętania, egzorcyzmów, okultyzmu, sekt.
* ks. Waldemar Kulbat - dr nauk humanistycznych w zakresie filozofii i socjologii, wykładowca socjologii religii i katolickiej nauki społecznej w łodzkiej filii Uniwersytetu kard. Stefana Wyszyńskiego i Wyzszego Sem. Duchownego oraz Studium Duchowości Chrześcijańskiej w Łodzi. - autor wielu artykułów na tematy okultyzmu, mediów, ewangelizacji itp.
* Niklaus Pfluger - teolog szwajcarski bractwa Piusa X (bractwo to nie jest dotąd uznane przez Kościół, tzw. lefebryści)

Nasze materiały
* Fantazy
* Pokemony, manga

Polecane książki

Harry Potter dobry czy zły?
autor: Gabriele Kuby
Księgarnia katolicka Tolle et lege
Kup książkę

Harry Potter, Metoda Silvy, Tai Czi
autor: Gabriele Kuby
Księgarnia katolicka Tolle et lege
Kup książkę