Misje
Statystyki, ciekawostki
Najlepsza diecezja
Najwięcej polskich misjonarzy pochodzi z diecezji tarnowskiej - 236. Dobre "miejsce" na tej liście zajmują też diecezje przemyska, opolska, krakowska i katowicka. Oczywiście liczba jest związana z wieloma czynnikami i nie ma tu mowy o jakimś rankingu.
Polscy misjonarze na świecie
Afryka - 850
Ameryka Płd. - 740
Ameryka Płn. - 27
Azja - 224
Oceania - 61
Co ludzie sądzą o misjach?
Dostępnych jest wiele ankiet badających świadomość misyjną młodzieży i osób w starszym wieku. Niestety, większość badań wykazuje jedną podstawową wadę: dobór pytań powoduje, że bada się nie to, co osoba czuje, lecz to jak myśli, że powinna czuć. Np. na pytanie: "Czy jesteś przekonany (a) o sensie prowadzenia działalności misyjnej", większość zdaje sobie sprawę, że musi odpowiedzieć "tak". Co innego okazuje się, gdy zapytać "co sądzisz funduszach, które Kościół zbiera na misje" - okazuje się, że wiele ludzi kojarzy wówczas tylko gazetowe rewelacje o przekrętach Kościoła, wskazując jednocześnie na rzetelność zjawisk typu J. Owsiak i WOSP.
Zakony i zgromadzenia katolickie działające w Polsce a prowadzące misje na świecie.
Albertynki
Bernardyni
Boromeuszki
Chrystusowcy
Dominikanie
Dominikanki
Elżbietanki
Franciszkanie
Franciszkanki Misjonarki Maryi
Jezuici
Józefitki
Kapucyni
Karmelici
Karmelitanki Dzieciątka Jezus
Klaretyni
Klaretynki
Kombonianie
Marianie
Michalici
Misjonarki Świętej Rodziny
|
Misjonarze Świętej Rodziny
Oblaci (OMI)
Pallotyni
Pallotynki
Redemptoryści
Salezjanie
Salezjanki
Salwatorianie
Sercanie
Sercanki
Siostry Miłosierdzia (Szarytki)
Siostry Opatrzności Bożej
Służebnice Ducha Świętego
Służebniczki NMP (Starowiejskie)
Służebniczki NMP (Śląskie)
Służebniczki BDNP - Dębickie
Służebniczki Niepok. Pocz. NMP - Wielkopolskie (dwaniej Pleszewskie)
Urszulanki SJK
Werbiści
Zgromadzenie Księży Misjonarzy
Zmartwychwstańcy
|
Historia
Misjonarze i konkwistadorzy
Gazety powielają slogan, że misjonarze zniszczyli wiele kultur, np. Indian, na obu kontynentach. Mówi się, że konkwistadorzy w imię wiary palili, zabijali i grabili. Tylko w części jest to prawda.
Należy wyraźnie rozgraniczyć założenia misyjne i realizację. Do prowadzenie misji często zgłaszali się ludzie o zamiarach zdobycia sławy i bogactw. Legendy o złotym mieście Eldorado były przyjmowane często dosłownie. Podczas gdy pierwsi prawdziwi misjonarze próbowali żyć razem przekazując Indianom wartości prawdziwie chrześcijańskie, nieczuli, bestialscy rabusie przypływali pod sztandarami nowych skutecznych misji, mając z religią niewiele wspólnego.
To, co działo się na innym kontynencie, było całkowicie nieznane. Mieli one wolne ręce i swobodę działania. Informacje o konkwiście przychodziły mgliste i z dużym opóźnieniem. Dlatego nie można się dziwić, że Kościół w dobrej wierze podejmował działania mające ucywilizować ludy, o których słyszał, że jedzą ludzi (Majowie), porywają niewolnice w celu rytualnych ofiar (Aztekowie) itp.
Historia misji w Afryce
Na podstawie Adhortacji "Ecclesia in Africa"
I FAZA - Pierwsze wieki - Egipt i płn. Afryka
W tym czasie Afryka (płn.) stanowi awangardę świata chrześcijańskiej teologii i literatury. Działają tu Orygenes, św. Atanazy, św. Cyryl, Tertulian, św. Cyprian, św. Augustyn - wielcy doktorzy Kościoła. Zakładane są pierwsze monastycyzmy pustyni - święci Paweł, Antoni, Pachoniusz, Frumencjusz. Stąd monastycyzm rozpowszechnił się na wschód i dotarł do Rzymu. Działają także święte: Felicyta, Perpetua, Monika, Tekla i wiele innych. Z Afryki pochodzili papieże: Wiktor I, Melchiades, Gelazy I.
II FAZA - XV, XVI w., rejony na południe od Sahary
Rozpoczęła się wraz z przybyciem Portugalczyków do Afryki w 1491 r. Pierwsi misjonarze spotykali się z wielkim zaufaniem, a ich praca budziła wielki szacunek. Doprowadziło to do wyświęcenia pierwszego biskupa rodem z Czarnej Afryki - Don Erica syna króla Konga. Na skutek prowadzonych równolegle grabieży i handlu niewolnikami, które to procedery często były prowadzone pod sztandarem fałszywych misji, Afryka odrzuciła misjonarstwo, co doprowadziło do likwidacji w XVIII w. niemal wszystkich misji.
III FAZA - XIX w. - Pełny wysiłek misyjny
Misjonarstwo wróciło do Afryki w wieku XIX we wzmożonej, trudnej formie pracy. Ducha chrześcijaństwa łączył się nierzadko z walką o wyzwolenie się spod jarzma kolonialnego. Doprowadziło to zaistnienia wielu męczenników - którzy zostali kanonizowani, np. męczennicy ugandyjscy kanonizowani w 1964 r., albo bł. Izydor Bakanja - męczennik z Zairu, beatyfikowany w 1985. Dzisiaj misje to przede wszystkim praca z ludźmi żyjącymi w skrajnej biedzie i w bardzo trudnych warunkach, w obliczu ciągle podsycanych lokalnych wojen. Religii nie przynosi się już na kontynent Afrykański jako coś nowego. Kościół rozwija się samodzielnie. Misjonarze z wielu religii wykonują zwykłe prace lecz w skrajnych warunkach, współpracując niosą ludziom pomoc we wszystkich możliwych znaczeniach - życiowym, materialnym, duchowym, edukacyjnym.
Ewangelizacja, problemy
Przeciwnicy misji
Na podstawie "Antropologia misyjna. Religie i cywilizacje w zderzeniu z uniwersalizmem" VERBINUM 1997
LOKALNI
Lokalni przywódcy religijni - ludzie, którzy stracą autorytet, gdy wprowadzi się nową wiarę.
Osoby mający korzyści ze starej wiary - np. mężczyzna, który ma wg religii otrzymać narzeczoną, straci ten przywilej po wprowadzeniu chrześcijaństwa
Ignoranci i krwiopijcy - osoby, które bądź są wrogie do religijności w ogóle, bądź ludzie, którzy swoje materialne korzyści odnoszą z gwałtów - np. dawniej łowcy niewolników, naganiacze do nieuczciwych prac, plantatorzy narkotyków itp.
Miejscowe władze - władze niektórych krajów, związane z polityką kolonialną, przeszkadzały misjom, doprowadzając wręcz do prześladowań,
Mesjanizmy - rodzące się ruchy mesjańskie lub profetyczne, jako reakcja na ucisk w połączeniu z przychodzącą nową religią.
ZEWNĘTRZNI
Misje innych religii - ekspansje muzułmańskie, hinduskie czy konfucjańskie nierzadko doprowadzały do krwawych starć. Nieuczciwe metody czy kłamstwa były zresztą stosowane ze wszystkich stron.
Konkwistadorzy - ludzie, którzy podpisując się "misjonarze", dokonywali wyniszczania ludności, tradycji, kraju w celu bogacenia się.
Spory wewnętrzne - zdarzały się też sytuacje, w których misje cierpiały na skutek swego rodzaju konkurencji, doprowadzającej do zawiści wśród samych misjonarzy - bądź to z jednego wyznania bądź bliskich - protestanci, katolicy, prawosławni itp.
Źli chrześcijanie - ludzie, którzy swoją postawą przeczą wartościom, do których się przyznają; również efekt działań krajów, w których chrześcijaństwo jest zakorzenione.
Czy Kościół nawraca pogan?
Nowoczesne myślenie dalekie jest od takiego stanowiska. W pewnym sensie wszyscy jesteśmy poganami potrzebującymi wciąż nowego nawrócenia i postępu w wierze. Rozgraniczenie na "nas blisko Boga" i "tych głupich pogan" jest stanowiskiem faryzeusza. Stanowiskiem krzywdzącym, nieuznającym godności każdego człowieka. Kościół nie "nawraca czarnych dzikusów". Katolicki światopogląd służy do znajdowania działań mających na celu wzrost człowieka, jego prawa do samostanowienia, wolności, godnego życia. Tak rozumując widać, że misje to działalność na całym świecie, również w naszym kraju, mieście, osiedlu. Głównie specyfika geograficzna i ogromne trudności bytowe stawiają cezurę między działalnością europejską i misjami w krajach trzeciego świata.
Czego możemy nauczyć się od Afryki?
Jan Paweł II w adhortacji "Ecclesia in Africa" podkreśla wartości, które również dla nas mogą stanowić pogłębienie miłości.
Głęboki zmysł religijny - poczucie sacrum, głębokie poczucie duchowe istnienia Boga Stwórcy
Głębokie poczuci grzechu - świadomość ta nie jest równoznaczna z potępianiem się, lecz głęboką intuicją w moralności
Rola rodziny - traktowanie dzieci jako prawdziwej radości, otwartość na więzi rodzinne, kult przodków
Szacunek dla życia - tego które się poczyna, rodzi i trwa poza śmierć
Solidarność i życie wspólnotowe - głębokie więzi społeczne, a każde święto to przejaw istnienia wielkiej rodziny
Pogłębianie wiary rodzimej
Nowoczesna ewangelizacja opiera się na podkreślaniu najgłębszych wartości rodzimego kulturowego dziedzictwa, które niemal zawsze jest zgodne z duchem prawdziwego chrześcijaństwa. Jeśli misjonarze nawołują do odrzucenia czegoś, to jest to ułuda współczesnej wolności, i tzw. "nowoczesnego stylu życia". Papież mówi: "Wzywam was dziś, abyście sięgali w głąb własnych serc. Zwracajcie się ku bogactwu własnych tradycji, ku wierze, której dajemy świadectwo przez to spotkanie" (Homilia Lilongwe, 06.05.1989)
Jak misje ewangelizują?
Misje mają dwie cechy - pogłębianie wiary w kierunku chrześcijańskim i dbałość o godność człowieka. Drogi ewangelizacyjne są następujące (na podstawie Redemptoris missio):
Świadectwo - Jedynie świadectwo prawdziwej wiary może wzbudzić zaufanie. Życie wiarą nie może kończyć się na słowach
Przepowiadanie zbawienia w Chrystusie - Obecnie jest na całym świecie - nie tylko na misjach. Nie chodzi o wykazywanie różnic i ułomności pogan. Wręcz przeciwnie, chodzi o głęboki sens jaki jest widoczny we wszystkich kulturach, narodach, ludach.
Nawrócenie i chrzest - Nieustanny proces nawracania potrzebny jest nam wszystkim. Chrzest, jako widoczny znak przynależności do wspólnoty a także otwarcie na Łaskę, jest praktycznie potrzebny wszystkim poszukującym Boga.
Formowanie kościołów lokalnych - Praca nad tworzeniem własnych lokalnych, odpowiedzialnych wspólnot, żyjących własnym życiem, przekonaniem, we wspólnocie z całym Kościołem
Formowanie wspólnot lokalnych - Przedstawianie form skutecznych w pogłębianiu wiary na co dzień wśród rodzin, społeczności.
Ewangelizacja kultury - Przesycenie i zrozumienie własnej kultury i tradycji w duchu chrześcijańskiej miłości i miłosierdzia.
Nauka dialogu - Nauka współżycia i współdziałania z członkami innych religii w duchu faktycznej tolerancji (innej niż obecnie rozumiana).
Wychowywanie sumień - Pogłębianie pracy indywidualnej, kształtowanie osobistych relacji - codzienna praca duszpasterska na całym świecie
Pogłębianie miłości - Doskonalenie realizacji wiary w życiu codziennym jednostek i narodów.
Nasze materiały
** Religie
** Sekty
Wykorzystane materiały
** Encyklika "Redemtoris missio"
** Adhortacja Apostolska Jana Pawła II "Ecclesia in Africa"
** "Antropologia misyjna. Religie i cywilizacje w zderzeniu z uniwersalizmem" Verbinum 1997
** Misyjny Serwis Internetowy
