Jest to najlepszy spośród wszystkich węzłów krawatowych znanych na świecie. Posiada wszystkie zalety dobrego węzła i żadnych wad. Jego zalety to stosunkowa łatwość wiązania, brak pułapek przy wiązaniu tak jak przy węźle windsorskim, bardzo dobre trzymanie węzła, symetryczność, nie wychodzenie końcówek, odporność na samozaciskanie, po wyciągnięciu końcówki nie zostaje supeł.
WiązaniePrzy wiązaniu krawata należy mieć na uwadze długość końcową - co wymaga nieco wprawy. Najczęściej stosuje się aby koniec głównej części dotykał końcem paska spodni. W takim wypadku należy cienki koniec jak najbardziej skrócić i mieć na uwadze, że nieco z długości krawata zostanie wykorzystana na węzeł, który w tym przypadku jest dość znaczny.
Poniżej historyjka obrazkowa wiązania tego węzła.
Szerszą końcówkę przełożyć z prawej strony nad cieńszą.  Zawinąć ją pod szyję.  Wyciągnąć na lewo   Owinąć pod spodem   Włożyć pod szyję.   Wyciągnąć na prawo   Opleść z góry (tworzenie poprzeczki) - trzeba włożyć palce żeby zostało miejsce.   Trzymając luźną poprzeczkę końcówkę przepleść od dołu pod szyją.   Wyciągniętą spod szyji włożyć pod poprzeczkę i zaciągnąć węzeł.   Uformować węzeł pod szyją. Przy zaciąganiu można włożyć palec pod poprzeczkę robiąc specyficzny krawatowy rowek. Wymaga to pewnej wprawy. |
Moda, salony, bankiety, gabinety, biura, ślub, konferencja, sympozjum.
UwagiNa zawiązanym krawacie można wykonać charakterystyczną rysę dzieląc jakby wychodzący spod węzła koniec na dwie części. W tym przypadku przy mocowaniu krawata pod szyją przytrzymujemy lekko drugim palcem na środku.
Zobacz opis wszystkich możliwych węzłów krawatowych
Ciekawostką jest to, że każdy krawat powinien mieć ukośne szycie w połowie długości zafastrygowane cienką nitką. Zabezpiecza to przed uduszeniem gdyby krawat wplątał się w jakieś urządzenie. Krawat po prostu się wtedy rozrywa.
