Imię Boga


Ostatnia modyfikacja tematu:
Dział "Wiara"
Encyklopedia OKIEM - strona główna


El Szaddai -Bóg Wszechmogący
Pierwsze Imię, objawione Abrahamowi. W ten sposób mówiono o Bogu, do czasu objawienia Mojżeszowi.

יהוה - JHWH - Jahwe - Jestem
Imię, które poznał Mojżesz. W hebrajskim nie zapisywano spółgłosek stąd nie jest do końca pewne czy "Jahwe" jest poprawnym rozwinięciem zapisu JHWH (tetragrammatonu). Nie jest to tylko określenie. W naturze tego imienia zawarte było że Imieniem Boga jest wszystko to co istnieje. Poznanie imienia u Izraelitów było poznaniem człowieka lub rzeczy. Ale choć stanowiło ich istotę nie było nimi. Wszystko co istnieje jest więc istotą Boga, ale cały świat widzialny i niewidzialny to zaledwie tylko imię. Zawarta tu jest koncepcja poznawania Boga, wszechobecności, a jednocześnie niepoznawalności Boga w pełni. Imię to otaczano najwyższym szacunkiem. Z początku używne dość powszechnie zaczęło stawać się świętością samą w sobie (idolatria). Wypowiadał je tylko raz w roku najwyższy kapłan, podczas święta w świątyni. Z biegiem czasu wypowiadano je coraz ciszej. Gdy zburzono świątynie w 70r p.Ch. Imię to najprawd. w ogóle przestano wymiawiać.

Jah
Forma używana przez Rastafarian. Związane jest to z kumpelskim podejściem do Boga - charakterystycznym dla tej grupy. W naszej kulturze takie podejście jest rażące. Dla Żydów czczących Imię Boga jest to nie do pomyślenia. Jedak forma ta występuje także w Biblii, a nawet na co dzień w słowie Alleluja (Hallelu-Jah - "chwalmy Jah")

El - Bóg
Słowo, które łączono z różnymi przymiotami Boga. Pochodzenie tego określenia jest zapewne wspólne z arabskim "All" od którego wywodzi się słowo Allah (Ten Bóg). Historia języka dla Arabów i Izraelitów do czasów Mahometa jest zbliżona i różni się głównie kulturowo, dopiero Mahomet oznajmił, że tylko jego sposób myślenia o Bogu jest słuszny. (więcej o tym w haśle Islam). Występuje też z określeniami np.
* El Elyon - Bóg Najwyższy
* El Roeh - Bóg, Który Widzi
* El Olam - Bóg Wiekuisty

Eloah - Bóg
Najczęściej występujące po Jahwe Imię Boże w Biblii (większość wystąpieńw ks. Hioba). Jest formą słowa "El" - używane także na określanie bogów pogańskich.

Elohim - Bóg, Bogowie
Słowo w liczbie mnogiej. Nie można jednak z tego wyciągać wniosku o wielości Bogów. Dzisiaj stosujemy liczbę mnogą "Wy" odnosząc się do szczególnie szanownych osób. W hebrajskim nie było to znane, jednak czasem używano liczby mnogiej w odniesieniu do imion (nawet pospolitych) pokazując wielorakość przymiotów osoby. Znaczyło by to w uproszczeniu "Bóg na wiele sposobów". Z faktu występowania liczby mnogiej niektóre sekty jak np. różokrzyżowcy, lub pseudonaukowcy ja E. v. Daeniken wysnuli wniosek o istnieniu grupy Elohimów. (nota bene - słowo "Elohimowie" jest błędem, gdyż jest podwójnym zastosowaniem liczby mnogiej)

Ab - Ojciec, krewny
Imię, określenie używane w Starym Testamencie. Jednak dopiero Jezus w NT wyraźnie wskazał jak można zwracać się do Boga. Oprócz niewątpliwej wszechmocy Boga i rozumowego pojmowania Jego niepojętości można go jeszcze kochać jak Ojca.

Matka
Wielokrotnie Bóg posiada cechy matczyne. Cechy te w Starym Testamencie występują nawet częściej niż cechy ojcowskie. Widać to również w tekstach niekanonicznych - np. w zwojach z Qumran - gdzie Bóg "nosił człowieka w łonie" Ciekawostka ta zadaje kłam argumentom feministek o kulcie mężczyzny w Starym Testamencie.

Amen
Podwójny źródłosłów, od słowa emet (niech się tak stanie) oraz skrót od: "El Melech Neeman" - Bóg Król Prawdziwy Szczególne Imię Boga. "A kto będzie przysięgał, przysięgać będzie na Boga Wiernego – Amen" (Iz 65,16). W Nowym Testamencie występuje np. w Apokalipsie: "To mówi Amen – świadek wierny i prawdomówny; Początek stworzenia Bożego" (Ap 3.14). Jezus często rozpoczynał tym Imieniem uroczyste wypowiedzi. Rozumienie sensu "Amen" świadczyło w początkach chrześcijaństwa o przynależności do grupy. U Ojców Kościoła odnajdujemy wypowiedzi że uczestnictwo i wypowiadanie słowa "Amen" jest wystarczającycm dowodem na to, że ktoś jest chrześcijaninem. W Judaizmie stosuje się jak odpowiedź na czyjeś błogosławieństwo. Nie wolno (jeden wyjątek) mówić na końcu własnego błogosławieństwa, niedosłyszanego do końca, niepoprawnego lub usłyszanego z radia bądź telewizji.

Jezus
Niewątpliwie Imię Boga - z racji tego że Jezus jest Bogiem. Dosłownie oznacza Jeszua - "Bóg Zbawia"

Duch Święty
Również Imię Boga - używane do określenia trzeciej Osoby Boskiej, niewątpliwie jednak będącej tym samym jedynym Bogiem

Adonai - Pan (Mój, Pan)
Określenie to zastąpowało z szacunku Imię Jahwe. Na początku czytając tetrgammaton JHWH, potem także pisząc.

Jehowa
Izraelici nie używali z szacunku imienia Jahwe. Aby mówić o Bogu przekładali czasem tetragram JHWH samogłoskami ze słowa Adonai - JaHoWaH. Założyciele Świadków Jehowy nie wiedzieli o tym zwyczaju i myśleli, że to jest prawdziwe Imię. W historii wiele osób próbowało odnaleźć prawidłowe brzmienie czytanego JHWH. Nieświadomi zabiegu przeplatania uznawali że jest to jedna z form i naciągali brzmienie w tym kierunku.
Dla przykładu spośród wielu form były: Jabu, Ihouah, Jabai, Jaoth, Yohoua, Jevo, Ave, Jehłe

Allah
Pochodzi od "al-ilah" (Ten [szczególny, wyjątkowy] Bóg, mniej więcej jak w angielskim "The God" w odróżnieniu od "a god"). Pochodzenie językowe zbieżne z hebrajski Eloah (l.mn. Elohim). Imię to nie jest jednak używane tylko przez Muzułmanów. Chrześcijańscy Arabowie, a także rdzenni Maltańczycy (wywodzący się od Fenicjan), będący Katolikami, używają go jako "Bóg".

Ave
Użyta w fenickich przekładach forma brzmienia Imienia Jahwe

Niektóre inne określenia i imiona
Melech - Król
Sebaoth - Pan zastępów
Kadosz - święty
Bóg mocny
Skała
Wielki
Sędzia
Tarcza
Sprawiedliwy
Zbawiciel
Odkupiciel
Alfa i Omega



Materiały

Strony pokrewne
** Istnienie Boga
** Istnienie Boga - dyskusja interaktywna

Wykorzystane materiały
** Zenon Ziółkowski - Najtrudniejsze stronnice Biblii, PAX 1997
** Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych, WAM, 2002
** ABC chrześcijanina, Mały Słownik, Verbinum, 1999
** Jan Maria Szymusiak SJ, ks. Marek Starowieyski: "Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa", KŚW, 1971
** Katolicka Encyklopedia New Adwent
** Encyklopedia Britanica
** Materiały na Opoka.org